"طرح بي معني آشتي ملي" و چند سوال! در يک ماه گذشته، چهره ها و افرادي از ضرورت "آشتي ملي" سخن گفته اند، از جمله: آقاي روحاني، جهانگيري (معاون اول)، رييس جمهور اصلاحات، تاج زاده (شش سال زندان به جرم اقدام عليه امنيت ملي کشور)، سيد حسن خميني، صالحي اميري (وزير ارشاد)، علي مطهري، مجيد انصاري (معاون رئيس جمهور)، ابطحي، محسن غرويان و... با نگاهي به اين ترکيب، چند سوال جدي و نکته مهم شکل مي گيرد. الف. "وجه مشترک" ، "دغدغه مشترک" و "هدف مشترک" اين چهره ها و افراد در چيست که به نقطه مشترک "طرح بي معني آشتي ملي" رسيده اند؟ ب. طراح و پيشنهاد دهنده اصلي طرح بي معني آشتي ملي (رييس جمهور اصلاحات) کيست که رئيس جمهوري در سخنراني مهم روز ملي بهمن، طرح و سخن او را بيان و حمايت مي کند؟ ج. آيا علت حمايت رئيس جمهور از "طرح بي معني آشتي ملي"، احساس بدهکاري ايشان به جريان فتنه و نيازمندي به حمايت و راي آنها در انتخابات آتي است؟ پاسخ به اين سوالات، موضوع اين نوشتار نيست اما اشاره به چند نکته مهم است: الف. طرح آشتي ملي، اولويت و دغدغه چند درصد از مردم است؟ در حالي که کشور در شرايط بسيار سخت اقتصادي، رکود، گراني، تبعيض، بيکاري و بي اعتنايي به مشکلات و... بسر مي برد، چگونه عده اي از مسئولين و غيرمسئولين، تلاش مي کنند اولويت اصلي کشور و مردم را به انحراف کشانده و موضوعات فرعي بي معني را اولويت کشور قرار دهند؟ ب. اقتصاد مقاومتي، حل واقعي مشکلات مردم و نه "گفتاردرماني"، "وعده درماني"، "آماردرماني"، رفع تبعيض و... مسائلي است که توسط رهبري معظم بعنوان اولويت عاجل و ضروري کشور تعيين شده و پيگيري مي شوند. طرح مسائلي چون آشتي ملي، يعني نديدن! دغدغه و مشکلات مردم و مديريت از سر شکم سيري! ج. (مهم) بزرگترين مشکل جنس اين تفکر و مديريت، سياسي بازي، فريب بودن و... آن نيست، بلکه اين است که دقيقا نقطه مقابل آموزه هاي ديني، مباني انقلاب اسلامي، عدالت اسلامي و انديشه هاي امام راحل است. ابتدائي ترين نتيجه و خسارت اين نوع تفکر و عمل، ضربه به اعتماد عمومي به کارآمدي نظام است. خطر اينجاست. - مطالب سياسي اجتماعي