برجام با همه هیاهو‌ها و فراز ونشیب هایش،با همه نظرات موافق و مخالف،سرانجام به فرجام رسید و دیگر دولت خدمتگزار هیچ عذری برای غفلت از امور اصلی مردم و بر زمین گذاشتن وعده هایش ندارد.اکنون وقت آن است که آن همه وعده زیبا و دلنشین،جامه عمل بپوشد و مردم بالاخره طعم شیرین «تدبیر» دولت تدبیر و امید را بچشند. مروری بر وعده‌های انتخاباتی رئیس جمهور محترم، می‌تواند دلیل انتظار به حق و به جای مردم را از دولت روشن‌تر کند و نشان دهد که دولت،اکنون دیگر هیچ بهانه‌ای برای خلف وعده ندارد و فقط و فقط باید پاسخ مطالبات مردم را بدهد. تنوع و وسعت وعده‌ها به حدی بود که برای هر مخاطبی این احساس را ایجاد می‌کرد که در پی برآمدن دولت یازدهم و بالاتر از آن با به فرجام رسیدن مذاکرات هسته‌ای، فصل نوینی در زندگی مردم آغاز می‌شود که حتما با قبل از آن تفاوت چشمگیری خواهد داشت !اکنون آن فصل رسیده است.
شعار من نجات اقتصاد ایران است
این جمله مشهور رئیس جمهور محترم است که نجات اقتصاد ایران را به‌عنوان شعار خود برگزیده بود. سی ماه از آن وعده  گذشته و مرور  برخی وعده‌ها باعث می‌شود تا بپذیریم که مردم حق دارند از دولت تحقق آنها را بخواهند. برخی از مهمترین و تاریخی‌ترین وعده‌های رئیس جمهور محترم عبارتند از:
*دولت تدبیر و امید نخواهد گذاشت این همه جوان بیکار در مقابل خانواده و فرزندان شرمنده باشند.
*کارخانه‌های موجود در کشور اگر به جای 20 درصد توان با 60 درصد توان کار کنند، بخش عظیمی از مشکلات اشتغال‌زایی در کشور برطرف می‌شود
* در ماه‌های ابتدای آغاز به کار دولت «تدبیر و امید» موانع از سر راه تولید برداشته می‌شود
 *برنامه اقتصادی من حل معضل اشتغال به خصوص برای تحصیل‌کرده‌هاست .
* اساس برنامه‌ اقتصادی من بر دو محور «تولید ثروت ملی» و «توزیع عادلانه ثروت» استوار است.
* اساس سیاست من بالا بردن ثروت ملی و رونق تولید و اشتغال و بهبود فضای کسب‌وکار و توزیع عادلانه ثروت است.
* در دولت آینده برای توجه به بخش خصوصی، سیاست‌های مدونی را در نظر گرفته‌ایم.
* روی آوردن به مسیر واردات بزرگ‌ترین بی‌عدالتی است.
* عدالت این است که ما بتوانیم در داخل به تولید کمک کنیم، فضا را بهبود ببخشیم، تولید داخل را افزایش دهیم و بر مقدار واردات بکاهیم
از این دست شعار‌های زیبا و دلنشین، می‌توان فهرستی مفصل ارائه کرد  وبه این نتیجه رسید که مردم برای رسیدن به این وعده‌ها به رئیس دولت یازدهم اعتماد کردند. اما آیا آنچه گفته شد عملیاتی هم شد!؟ وضع اسفبار امروز تولید و صنعت،به راحتی گویای واقعیت هاست و با ارائه چند آمار دم دستی، ازشرح و بسط و ارائه تحلیل بی‌نیازمی شویم.
اقتصاد بیمار و طبیب ناتوان
اکنون  و سی ماه پس از این شعار‌های زیبا، به اقرار مسئولان دولتی،صنایع کشور در تعطیلی و رکود کامل به سر می‌برند و هر 5 دقیقه یک ایرانی بیکار می‌شود. اشتغالی که قرار بود ایجاد شود،با رکودی تاریخی و بی‌سابقه، به فراموشی سپرده شده و همان افرادی که شغل داشتند هم در معرض بیکاری قرار گرفته اند! گزارش‌های مستند متعددی ،حکایت از آن دارد که  بسیاری از کارخانجات و بنگاههای تولیدی به‌دلیل رکود حاکم در دو سال و نیم اخیر یا تعطیل شده‌اند یا برای ادامه فعالیت دست به تعدیل نیرو و اخراج بخشی از کارگران زده‌اند. به این نمونه‌ها توجه کنید :
* خبرگزاری دولتی ایرنا تعطیلی کارخانه قند ورامین را پس از 81 سال فعالیت مستمر اعلام کرد واز بیکاری400 کارگر شاغل در این کارخانه خبر داد.
*تعطیلی کارخانه فارسیت دورود که یکی از بزرگ‌ترین کارخانه‌های صنعت سیمان و جزء هلدینگ فارس خوزستان است و در اثر آن بیش از 260 نفر با سوابق کاری بالا بیکار می‌شوند
*تعطیلی شرکت صنایع ذوب آهن شمال غرب(ملکان) که در اثر آن، 80 نفر کار خود را از دست دادند.
* تعطیلی 80 درصدی واحد‌های تولیدی شهرک صنعتی ارومیه .
*تعطیلی 14هزار واحد تولیدی در شهرک‌های صنعتی در سال گذشته و اخراج بخشی از کارگران صنایع تعطیل نشده به‌دلیل رکود .
موارد ذکر شده و بسیار موارد دیگری که ذکر آنها از حوصله این نوشتار خارج است حاکی از تعطیلی‌های گسترده و بیکاری در قلب تپنده اقتصاد کشور یعنی صنایع تولیدی  است. در بسیاری از این موارد، عدم حمایت از تولید و کاهش توان رقابتی تولیدکنندگان داخلی با کالاهای خارجی علت تعطیلی این بنگاهها اعلام شده است.
در چنین شرایطی که اقتصاد و تولید نیاز مبرم به توجه و حمایت دولت و تامین سرمایه دارد، واردات از اهمیت بیشتری برخوردار است. زیرا با وجود رکود و کم شدن تقاضا برای تولیدات  داخلی، واردات بی‌رویه، همین بازار محدود را نیز از تولید کنندگان می‌گیرد.  ضمن اینکه ارز و سرمایه حیاتی برای این صنایع را نیز مصروف خود می‌کند.اما در عالم واقع به این نکته بدیهی توجه شده است؟
شعارهای سیاسی نا سازگار با عملکرد اقتصادی
«شعارهای سیاسی ما با عملکردهای اقتصادی سازگار نیست. چرا که در شعار سیاسی، شعار مقاومت می‌دهیم، اما در مقام عمل شعار اقتصاد مقاومتی برقرار نیست.»این جمله،متعلق به رئیس جمهور محترم است و عملکرد اقتصادی دولت،مصداق تام و تمام آن! علیرغم وضع اسفباری که به گوشه‌هایی از آن اشاره شد، آمار و اخبار حاکی از آن‌ا‌ست که در دولت یازدهم، نه تنها میزان واردات کاهش نیافت  بلکه به شکل چشمگیری افزایش داشته است! براساس گزارش مرکز آمار از ارزش ریالی آمار بازرگانی خارجی ایران، واردات کشورمان در 2 سال اول دولت یازدهم معادل 4 سال دولت دهم بوده است.یعنی مجموع واردات کشور در سال‌های 1392 و 1393درحالی به  بیش از 6/260 هزار میلیارد تومان رسیده که این عدد معادل واردات کل 4 سال دولت دهم (1388 تا 1391) بوده است.
آمار گمرک ایران حاکی‌است دولت یازدهم طی 2 سال 25 میلیارد دلار کالای چینی وارد کرده در حالی‌که در 8 سال دولت‌های نهم و دهم نزدیک به 40/5 میلیارد دلار کالای چینی به ایران وارد شده.
اما نکته بسیار تلخ در این بین این است که بسیاری از اقلام وارداتی شامل کالا‌هایی است که بدلیل رکود حاکم بر کشور، در آن کالاها مازاد تولید در داخل وجود دارد!
به عنوان مثال چندی پیش رئیس سازمان توسعه معادن از واردات 2  میلیون و هفتصد هزار تن ورق فولادی با وجود انباشت 3 میلیون تن فولاد در کارخانه‌ها خبر داد و گفت: واردات این حجم  ورق فولادی در شرایطی که انبار کارخانه‌های فولاد کشور مملو از محصولات فولادی است، نگران‌کننده است.
نمونه‌های متعدد و تکان دهنده‌ای از واردات بی‌رویه و فاجعه باری که هریک به نابودی و تعطیلی یک یا چند رشته صنعتی و بیکاری هزاران نفر منجر شده می‌توان ارائه داد که البته حاصلی جز تکدر مردم از عملکرد وزیرانی که قرار بود ژنرال گونه عمل کنند، نخواهد داشت.
بر اساس آنچه ذکر شد،می توان نتیجه گرفت که در شرایط اقتصادی کنونی، یعنی  رکود بی‌سابقه و محدودیت ارزی، آشفتگی و بی‌برنامگی گسترده‌ای در زمینه واردات وجود دارد و در واقع عملکرد دولت تدبیر و امید حاکی‌است نه تنها نتوانسته است برخلاف شعارها، وضعیت اقتصادی گذشته را سامان دهد بلکه اصولا برنامه مشخصی نیز برای این امر نداشته است.
نوبت به قسمت سخت ماجرا رسید!
اما ممکن است عده ای،این روش غلط و فاجعه‌انگیز دولت را، به گردن تحریم‌ها بیندازند و به روی خودشان هم نیاورند که در عالم! جز تحریم،موضوعاتی به نام علم اقتصاد و دانش مدیریت و ... هم وجود دارد و خوب است از آنها هم استفاده شود!اما حتی اگر برخی خود را بی‌نیاز از آن دانش‌ها هم بدانند،اکنون که دولت مدعی است به معجزه قرن دست یافته و فتح الفتوح برجام رقم خورده، دیگر نباید بهانه‌ای درکار باشد و برای رفع مشکلات اقتصادی، همه راه‌ها هموار شده است. بر این اساس باید دید آیا دولتمردان برای روزگار موسوم به «پسابرجام» برنامه‌ای دارند یا اینکه قرار است این روزگار هم همچون ایام و سنوات گذشته به رکود تولید داخل و بیکاری جوانان و واردات گسترده و بی‌رویه منجر شود!؟آنچه از قرائن و اظهارات مقامات دولتی بر می‌آید این است که هیچ برنامه منطقی و مدونی برای روزهای پسابرجام با هدف افزایش تولید ملی و اشتغال جوانان در کار نیست و ظاهرا قرار است اگر پولی هم آزاد می‌شود،صرف واردات کالا‌ها و اجناسی شود که یا خودمان می‌توانیم بسازیم و یا به آن احتیاج چندانی نداریم!
پز عالی جیب خالی!
در حالیکه تولید کنندگان ورشکسته و آسیب دیده از شرایط سخت کنونی،دائما از کمبود نقدینگی می‌گویند و مقامات دولتی هم علت آن را نداشتن پول عنوان می‌کنند،هر عقل سلیمی حکم می‌کند که اگر پولی از پول‌های بلوکه شده ایران آزاد شود،بلافاصله در راه تولید و اشتغال بکار گرفته شود و با تزریق آن به بخش راکد اقتصاد،چرخ زنگ زده و به گل نشسته آن به حرکت در آید. اما ظاهرا همه چیز برعکس است و آروزهای شعاری و رویایی و بلند پروازی‌ها و دغدغه‌های اشرافی برخی مسئولان،اجازه نمی‌دهد سفره مردم رنگین شود!بعنوان یک نمونه ساده،وزیر راه از قصد کشورمان برای خرید 114 هواپیمای ایرباس سخن گفته است!بررسی‌ها نشان می‌دهد که هدف از خرید این هواپیما‌ها ،استفاده از آنها در مسیر پرواز‌های خارجی است! چرا که برای مسیر‌های داخلی، پیش از این مذاکراتی با طرف روسی برای خرید هواپیمای سوخو100 صورت گرفته است. برخی منابع با بیان جزئیات منتشرنشده‌ای از خرید 114 هواپیمای مسافربر ایرباس از «فرانسه» اعلام کرده‌اند،  این معامله حاصل  توافقی پشت پرده و راز آلود و یادآور الگوی«نفت در برابر غذا» است .بخصوص وقتی به این نکته توجه کنیم که  این تعداد هواپیمای مسافری عملاً بیش از سه برابر نیاز فعلی ایران است و مشتمل بر دو نوع هواپیما است؛ هواپیماهای نو ولی از رده فناوری روز خارج شده و هواپیماهای کهنه! بدیهی است هدف این معامله نجات اقتصاد بحران زده فرانسه به قیمت قربانی کردن منافع ایران! است اکنون باید پرسید، چند درصد مردم، منتظر و آرزو مند پرواز به یک کشور خارجی با هواپیمای خطوط داخلی هستند و آن را به اشتغال فرزندانشان و روشن شدن چراغ کارخانه‌ها ترجیح می‌دهند!؟ آیا واقعا الان مهمترین مسئله کشور ونظام، اشتغال جوانانی که به وضع فاجعه بار و اسفباری رسیده نیست!؟ وآیا با واردات 114 هواپیما، جمع کثیری از فرزندان ایران به شغل و ثبات اقتصادی می‌رسند؟ برآوردها نشان می‌دهد که خرید این هواپیما‌ها، بیش از ده میلیارد دلار برای کشور هزینه در برخواهد داشت! اکنون باید از وزیر راه پرسید، این دغدغه اشرافی،در کشوری که قریب هشتاد درصد صنایع آن تعطیل است و نرخ جوانان بیکار آن در برخی استان‌ها، به مرز 50 درصد رسیده، دغدغه‌ای بجا و منطقی است!؟
ایران جایگزین اعراب می‌شود!؟
در سال‌های گذشته، بارها و بارها شنیده بودیم که در آستانه ورشکستگی غول‌های تولیدی جهان همچون بوئینگ و لاکهید و ...،کشورهای عربی  حوزه خلیج فارس با سفارش‌های عجیب و خیره‌کننده و خریدن محصولاتی که به هیچ وجه و تا سالیان سال، برای آنها هیچ کاربردی نداشت، به عنوان ناجی آن صنایع وارد عرصه شده و به اربابان آمریکایی و اروپایی خود ،خوش خدمتی کرده اند! تاریخ دو دهه اخیر مناسبات اعراب و غرب، مشحون از این سوابق و خاصه خرجی‌ها در بزنگاه‌های حساس و تاریخی است. اکنون باید پرسید رئیس جمهور ما و وزرای او، مامور تامین شغل و اقتصاد فرزندان ایرانند یا تامین منافع ایرباس و بوئینگ!؟ آیا برای کمک به اقتصاد بحران‌زده اروپا و آمریکا، سوگند خورده‌اند یا برای رسیدگی به حال مردم محروم و بیچاره‌ای که با هزار امید به شعارهای دولت «تدبیر و امید» رای داده‌اند و اکنون با«تعطیل و رکود» مواجه شده اند! آیا حقیقتا این دغدغه‌های فانتزی، ناشی از آن نیست که مسئولان دولت یازدهم، کمترین اطلاعی از مشکلات حقیقی مردم ندارند و براساس زندگی اشرافی خود، برای ثروت مردم تصمیم می‌گیرند!؟
اقتصاد مقاومتی،شاید وقتی دیگر!
 اما در حالی که درد اقتصاد کشور به وضوح روشن است و درمان آن نیز به وضوح، تکیه بر توان ملی و پی ریزی و پیگیری تمام قد اقتصاد مقاومتی است، شاهد آنیم که هیچ تلاشی برای تحقق آن صورت نمی‌گیرد و بجز برخی شعارهای فریبنده و دهان پرکن، اقدام دیگری انجام نمی‌شود! مصداق بارزآن، بودجه سال 95 است که در مجلس شورای اسلامی در دست بررسی است. وضع بودجه به حدی نا مربوط با اوضاع اقتصادی کشور است که در چند روز گذشته، برخی اقتصاد دانان متمایل به دولت با صراحت به نقد آن برخاسته و خواهان استرداد آن توسط دولت و اصلاح اساسی آن شده اند! از نوع برنامه ریزی- یا در اصل بی‌برنامگی دولت- اینگونه به نظر می‌رسد که دولتمردان، با نگاهی سیاسی، اندک پول آزاد شده در ماجرای پر هزینه و پر ضرر برجام را صرف واردات کرده و مردم و فرزندانشان را دست خالی با انبوهی از مشکلات تنها می‌گذارند و این، فاجعه‌ای است که می‌تواند به از بین رفتن نور امید در دل مردم منتهی شود. هرچند این روزها نمایندگان مجلس سرگرم انتخابات و تبلیغات انتخاباتی هستند، اما بازهم امید است آنها و  دستگاه‌های نظارتی برای پیشگیری از این خطر بزرگ فکری بکنند و دولتمردان صدیق و مردمی هم، خود را در معرض پرسش مردم و بازخواست الهی ببینند.

علی یحیی زاده-رجانیوز: خزانه داری آمریکا لیست جدیدی برای اعمال تحریمهای باقیمانده هسته ای منتشر کرد.

به گزارش رجانیوز دستور اجرایی 13599 در کوران پرونده هسته ای ایران در سال 91 (2012) و به بهانه پولشویی  وضع شده است و مطابق آن، تمامی بانکهای ایران از جمله بانک مرکزی، بانک‌های ملت، تجارت، صادرات و نهادهای دولتی ایران شامل شرکت ملی نفت مشمول توقیف دارایی در آمریکا هستند. بر اساس این تحریم تمامی تراکنشهای دلاری این نهادها در آمریکا مسدود میشود. همچنین امکان دسترسی به اموال بلوکه شده‌ای که به صورت دلاری در بانک‌های خارجی موجود است، برای این نهادها امکان‌پذیر نخواهد بود.

در همین ارتباط باید اشاره کرد که دستور اجرایی 13599 جزو تحریم‌هایی است که در برجام مورد توجه قرار نگرفته و در  دوران پسابرجام باقی می‌ماند و هیچ گاه حتی توقف موقت هم نمی شود.

امروز که خزانه داری آمریکا دستور تعلیق تحریمهای ثانویه هسته ای را صادر کرد، همزمان لیست تحریمهای هسته ای باقیمانده 13599 را نیز منتشر کرده که متن کامل این دستور در این‌جا  قابل مشاهده کنید.

این درحالی است که پیش از این محمد جواد ظریف با ادعای لغو تمامی تحریم‌های مرتبط با هسته‌ای گفته بود:

« ما فکر می کنیم که اجرای برجام یک فرصت بسیار خوبی برای مردم ایران است که از آن طریق همه قطعنامه‌های ظالمانه شورای امنیت و همه قطعنامه های شورای حکام اژانس بین المللی انرژی اتمی پایان یابد و رسما لغو شود ...... همه تحریم های ظالمانه ای که بخاطر موضوع هسته ای ایران اعمال شده است، انشاء الله امروز لغو خواهد شد و کنار گذاشته خواهد شد و این یک روز بسیار خوبی برای مردم ایران است.»

نکته جالب توجه آن است که با وجود تاکید منتقدان در ایام تصویب برجام  مبنی بر باقیماندن ساختار تحریمها و از جمله باقیماندن تحریم تراکنش دلار به عنوان یک نقیصه جدی،  اما تیم مذاکره کننده با استناد به اینکه تحریمهای 13599 از نوع اولیه است، آن را بدیهی و مفروض جلوه می‌داد.


به همین جهت باید دید تعلیق سایر تحریمها همراه با طرح کاهش موازی قیمت نفت چه تاثیری بر اقتصاد ایران خواهد گذاشت. به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها هر کجا در برجام کوچک‌ترین امتیازی برای کاهش فشار اقتصادی به ایران داده‌اند در مقابل از مسیر کاهش قیمت نفت (ضربه به درآمدهای نفتی ایران) و با همکاری عربستان- شریک استراتژیک منطقه‌ای خود- اقدام به جبران آن کرده است.

 

گروه سیاسی-رجانیوز: فؤاد ایزدی کارشناس مسائل آمریکا در  نشست خبری کمیته تخصصی مردمی صیانت از حقوق هسته‌ای که امروز برگزار شد، گفت: ما درباره برجام در کشور قوانینی داریم که باید ببینیم آیا اجرا شده است یا خیر.

به گزارش رجانیوز به نقل از فارس وی افزود: دولت به این قوانین توجه نکرده و این دغدغه وجود دارد که اگر به همین سبک پیش برویم در آینده مشکلات زیادی خواهیم داشت.

این کارشناس مسائل آمریکا با اشاره به تفاوت‌های اساسی واژه‌های لغو، تعلیق و متوقف شدن تحریم‌ها یادآور شد: روز گذشته از سوی آمریکا تحریمی لغو نشد و حتی تحریمی تعلیق هم نشد و فقط متوقف شدند که آنهم یک بازه زمانی 120 تا 180 روزه را شامل می‌شود و پس از آن رئیس‌جمهور آمریکا دوباره می‌تواند تصمیم بگیرد که آیا تحریم‌ها ادامه یابد یا خیر.

ایزدی با بیان اینکه اصل طراحی برجام بر این بوده که در حوزه هسته‌ای و سایر حوزه‌ها ایران را محدود کنند، اظهار داشت: توانمندی‌های منطقه‌ای، موشکی و هسته‌ای و مدیریت مباحث داخلی ایران بالاست و آمریکا با برجام به دنبال این محدود کردن این توانمندی‌ها می‌باشد که آزادی جاسوسان آمریکایی یکی از نمونه‌های آن است.

وی ادامه داد: طی 120 روز آینده اگر با پروژه نفوذ غرب جاسوس جدیدی در کشورمان دستگیر شد، ما برای عدم لغو تحریم‌ها نیاز به آزادی آنها نداریم؟

این کارشناس مسائل آمریکا با اشاره به آزادی سریع 10 تفنگدار آمریکایی از سوی ایران گفت: آزادسازی کمتر از 24 ساعت آنها چه ارتباطی با برجام داشت و آیا نگرانی از احتمال به تعویق افتادن روز اجرای برجام وجود نداشت؟

ایزدی خاطرنشان کرد: در ماجرای PMD راه برای بازگشت باز گذاشته شده است.

وی با بیان اینکه در متن بیانیه اراک نیز کلمه آب سنگین وجود ندارد در حالی که اصرار مقام معظم رهبری بر حفظ ماهیت آن بوده است، افزود: طرف مقابل از برجام برای مدیریت ایران در حوزه‌های مختلف استفاده می‌کند که آثار آن در کنگره آمریکا و طرح‌های ضد ایرانی جدید آن قابل مشاهده است.

این کارشناس مسائل آمریکا با اشاره به اظهارات ضد ایرانی کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا گفت:آنها اعلام کردند که برجام را قبول ندارند و پس از کسب ریاست جمهوری به دوره گذشته بازخواهند گشت و اگر ما نسبت به نقض برجام عکس‌العمل جدی نشان ندهیم، طرف مقابل به نقض مستمر آن تشویق می‌شود.

ایزدی با ذکر این نکته که طرح‌های ضد ایرانی در کنگره پس از برجام افزایش خواهد یافت، اظهار داشت: طی چند سال گذشته ما 5-6 طرح ضدایرانی داشتیم اما پس از برجام شاهد بیش از 30 طرح ضدایرانی هستیم.

وی افزود: درخواست‌مان از دوستان دولتی این است که به قوانین مرتبط به برجام برگردند زیرا ادبیات مرتبط با انتخابات که در سخنان آقای روحانی وجود دارد، درباره برجام برای کشور مشکل‌ساز خواهد بود.

این کارشناس مسائل آمریکا با بیان اینکه بر اساس قطعنامه 2231 چماق شورای امنیت بالای سر ایران خواهد بود، یادآور شد: آنها هر زمان که بخواهند می‌توانند از این قطعنامه استفاده کنند زیرا همه قطعنامه‌های پیشین در آن تجمیع شده است.

ایزدی همچنین در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اینکه بر اساس پروتکل الحاقی هر کشوری باید برنامه 10 تا 15 ساله خود را به آژانس ارائه دهد، از مقامات مسئول در ایران خواست که متن برنامه‌هایشان را منتشر کنند. زیرا به گفته وی بر اساس برجام زمان رسیدن به 190 هزار سو بیش از 147 سال خواهد بود.

این کارشناس مسائل آمریکا خاطرنشان کرد: وضعیت غنی‌سازی در کشور نیز مبهم است.

 

 

همچنین در ادامه این نشست خبری حجت‌الله عبدالملکی کارشناس اقتصادی و عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق (ع)، گفت: روز اجرای برجام به نحوی تنظیم شده بود که ماه‌ها پس از اقدامات عملی ایران در محدود کردن فعالیت‌های هسته‌ای خود انجام گرفت.

وی با طرح این سؤال که از امروز به بعد کدام برجام اجرایی خواهد شد، افزود: باید پرسید که آیا برجامی که در ایران تصویب شد اجرایی می‌شود یا برجامی که طرف آمریکایی تفسیر می‌کند؟

عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق (ع) با طرح سه سؤال در حوزه اقتصادی درباره برجام اظهار داشت: آیا همه تحریم‌ها لغو شده است؟ تحریم جدیدی گذاشته نمی‌شود و آیا این وضعیت اثرات مورد انتظار را در معیشت مردمی خواهد داشت که پاسخ منفی به هر یک از این سه سؤال قرائت ایرانی برجام را در بر نخواهد داشت.

عبدالملکی درباره شروط رهبری برای اجرای برجام نیز گفت: در بند یک و دو نامه رهبری اعلام شده که همه تحریم‌ها باید لغو شوند اما تحریم‌ها لغو نشده بلکه برداشته شده و یا متوقف شده است.

وی با اشاره به بلوکه شدن حدود 150 تا 180 میلیارد دلار از سرمایه‌های ایران در خارج از کشور گفت: باید دید که پیمانکاران کشورمان ظرف چند هفته آینده مطالبات خود را از دولت که بالغ بر 40 هزار میلیارد تومان است دریافت خواهند کرد یا خیر؟.

این کارشناس اقتصادی ادامه داد: امروز همه فعالان بخش خصوصی باید بتوانند اقدامات مالی خود را از طریق سیستم سوئیفت دنبال کنند و از همین امروز بیمه‌نامه‌ها برای کشتی‌ها و هواپیماهای ما صادر شود و همچنین امکان فروش نفت خام بیشتر برای‌مان فراهم شود که هر یک از این موارد عملیاتی نشود یعنی ما به روز اجرا نرسیده‌ایم.

عبدالملکی با اشاره به بندهای شروط اجرایی برجام گفت: قرار بود هیچ تحریم جدیدی علیه ایران اعمال نشود که تاکنون یکی از آنها یعنی قانون ویزا تصویب و امضا شده است. تحریم‌های موشکی جدید قرار است از سوی کنگره رونمایی شود و تحریم‌های مربوط به سپاه پاسداران به بهانه حمایت از تروریسم نیز سیستم بانکی کشور را هدف قرار خواهد داد. همچنین بحث نامه نمایندگان کنگره برای برداشت دو میلیارد دلار از پول‌های بلوکه شده ایران را نیز داریم.

وی با بیان اینکه وعده‌های تیم اقتصادی دولت عبارت بود از شکوفایی اقتصادی پس از اجرای برجام، اظهار داشت: در بودجه‌ای که امروز روحانی داد میزان فروش نیاز نفت روزانه 2.3 میلیون بشکه بود که وابستگی ایران به نفت را بیشتر می‌کند و زمینه برای واردات کالاهای خارجی نیز فراهم می‌شود که این معنی شکسته شدن کمر خمیده شده تولید.